|
พะยอม
ชื่อวิทยาศาสตร์ :
Shorea roxburghii G.Don
วงศ์ :
DIPTEROCARPACEAE
ชื่อสามัญ
: White Meranti
ชื่ออื่น :
กะยอม ขะยอม พะยอมแดง แคน พะยอมทอง ยางหยวก
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์ :
ไม้ต้น ผลัดใบ สูง 15 – 30 เมตร เรือนยอดเป็นพุ่ม กลม
เปลือกหนา สีน้ำตาลหรือเทา แตกเป็นร่องยาวตามลำต้น ใบ
เดี่ยว เรียงสลับ แผ่นใบรูปขอบขนาน กว้าง 3 – 4
เซนติเมตร ยาว 8 – 10 เซนติเมตร โคนมน ปลายมน
หรือหยักเป็นติ่งสั้น ๆ ดอก สีขาว กลิ่นหอม
ออกเป็นช่อตามปลายกิ่ง ผล มีปีกยาว 3 ปีก ปีกสั้น 2
ปีก
ขึ้นตามป่าเบญจพรรณแล้วและชื้นตลอดจนป่าดิบแล้วทั่วไปแทบทุกภาค
สูงจากระดับน้ำทะเล 60 – 1,200 เมตร ออกดอกเดือน
ธันวาคม – กุมภาพันธ์ ผลแก่ ประมาณเดือน มีนาคม –
เมษายน ขยายพันธุ์ โดยเมล็ด
ประโยชน์ :
เนื้อไม้
มีลักษณะคล้ายไม้ตะเคียนทอง
ใช้ในการก่อสร้างเครื่องเรือน เปลือก
มีรสฝาดใช้เป็นยาสมานลำไส้ ดอก ผสมยาแก้ไข้
และยาหอมแก้ลม บำรุงหัวใจ ชัน ใช้ผสมน้ำมันทาไม้ยาเรือฃ |
